Gdy mówimy o sztucznej inteligencji, większość ludzi myśli o chatbotach, samochodach autonomicznych czy generowaniu obrazów. Ale co, jeśli AI mogłaby pomóc w… projektowaniu nagrobków? Brzmi nietypowo? A jednak właśnie taką technologię stworzyliśmy – system, który potrafi generować wzory pomników pamiątkowych dostosowanych do indywidualnych potrzeb i wrażliwości kulturowej.
Projekt z sercem, nie eksperyment
To nie był tylko technologiczny kaprys. Połączyliśmy modele generatywne, przetwarzanie języka naturalnego (NLP) i aktywne zaangażowanie człowieka w proces, by stworzyć narzędzie wspierające projektantów nagrobków i rodziny pogrążone w żałobie.
Celem było coś więcej niż tylko automatyzacja – chcieliśmy, by AI naprawdę rozumiała znaczenie upamiętniania ludzkiego życia.
W czym tkwił problem?
Projektowanie nagrobków to delikatna dziedzina – łączy sztukę, tradycję i emocje. Każda rodzina chce czegoś osobistego i godnego, a jednocześnie ograniczenia materiałowe, zasady cmentarzy i uwarunkowania religijne nie ułatwiają sprawy.
Postanowiliśmy stworzyć generator nagrobków, który mógłby dostarczać inspirujących, spersonalizowanych projektów – bez zastępowania człowieka, ale wspierając jego pracę.
Można go przetestować na stronie: headstonesdesigner.com/generator
Krok 1: Zrozumieć, zanim zaprojektujesz
Zanim uruchomiliśmy jakikolwiek kod, zanurzyliśmy się w świat sztuki sepulkralnej. Przeanalizowaliśmy:
- Tradycyjne i nowoczesne style nagrobków
- Normy religijne i kulturowe
- Właściwości materiałów (np. granit, marmur)
- Przepisy cmentarne (np. maksymalne wymiary pomników)
Błędy w tej dziedzinie to nie tylko problemy UX – mogą być po prostu obraźliwe.
Krok 2: Tworzenie bazy danych
Zebraliśmy różnorodne dane:
- Tysiące opisanych zdjęć nagrobków
- Pliki CAD istniejących projektów
- Preferencje klientów
- Teksty epitafiów
- Standardy wymiarowe z cmentarzy
Dane zostały oczyszczone, znormalizowane i przekształcone w formę przystępną dla modeli AI.
Krok 3: Trenowanie modeli
Przetestowaliśmy kilka podejść:
- StyleGAN2 do generowania realistycznych projektów
- VAE do tworzenia wariantów i przejść między stylami
- Transformery (GPT) do pisania taktownych inskrypcji
Spójność wizualna i tekstowa była kluczowa. Dlatego zastosowaliśmy modele multimodalne (np. CLIP) i GAN-y sterowane tekstem.
Krok 4: Gdy AI się myli
Nie obyło się bez problemów:
- Niektóre projekty przypominały rzeźby współczesne, a nie nagrobki
- Styl bywał kulturowo nietrafiony
- GPT tworzył nieodpowiednie epitafia
Rozwiązaniem było zaangażowanie ludzi: projektantów i doradców kulturowych, którzy oceniali wyniki i dostarczali informacji zwrotnej do dalszego trenowania modeli.
Krok 5: Czy to działa?
System ocenialiśmy na wielu poziomach:
- Realizm grafik (FID)
- Jakość tekstów (BLEU + ocena ekspertów)
- Opinia użytkowników i specjalistów z branży
Efekt: AI, która potrafi tworzyć estetyczne, emocjonalnie adekwatne i kulturowo świadome projekty.
Wnioski
- Kontekst kulturowy to podstawa, nie dodatek
- AI bez nadzoru może generować nieodpowiednie treści
- Współpraca człowieka i maszyny to konieczność
Co dalej?
Rozważamy zastosowanie tej technologii w innych dziedzinach: projektowaniu zaproszeń \u015lubnych, statuetek, pamiątek. Wszędzie tam, gdzie design ma wartość emocjonalną, AI może być wsparciem, choć nigdy nie zastąpi ludzkiego serca.