Społeczeństwo amerykańskie jest niezwykle indywidualne. Cechą ludności zamieszkującej Stany Zjednoczone jest wielokulturowość. Wędrując po tym wyjątkowym kraju spotkamy się z niezwykle ważnym poczuciem ludzkiej wolności, którą w stosunku do jednostki podkreśla się na każdym kroku, a jeśli zachodzi taka potrzeba dochodzi się jej przestrzegania przed sądem.

W Stanach Zjednoczonych mieszkają ludzie z różnych stron świata. W tym kraju istnieje silny szacunek dla odmienności poglądów i tradycji. Formy i rodzaje pochówków uzależnione są w dużej mierze od wyznania ludności. Nie istnieją oficjalne statystyki dotyczące religii mieszkańców USA. Jednak wiadomo, iż na ich terytorium zamieszkują ludzie wyznań:

  • Protestanckich,
  • Katolickich,
  • Ateiści – nie należący do żadnego wyznania,
  • Mormońskich,
  • Muzułmańskich,
  • Buddyjskich,
  • Baptyści,
  • Metodyści,
  • Luteranie,
  • Zielonoświątkowcy,
  • Prezbiterianie,
  • Anglikanie,
  • Restoracjoniści,
  • Judaiści,
  • Świadkowie Jehowy,
  • Islamiści,
  • Hinduiści.

Niektóre wyznania musiały się częściowo dopasować do obowiązującego prawa, gdyż nie ma tu np. możliwości hinduskiego pochówku w rzece. Bogatsi mogą natomiast przewieść zwłoki bliskiej osoby do ojczyzny i odprawić tradycyjny pogrzeb. Nie do pomyślenia jest również pozostawienie ciała na żer dla ptactwa.

Koniecznością jest skremowanie zwłok lub ich pochowanie w ziemi na cmentarzu. Prawo Stanów Zjednoczonych dopuszcza przechowywanie urn z prochami bliskich osób w domu. Jest to odmienne od norm obowiązujących w naszym nadbałtyckim państwie. Tam można ustawiać piękne urny nad domowymi kominkami. Dopuszczalne jest również rozsypywanie prochów zgodnie z wolą osoby zmarłej. W tym przypadku należ również stosować się to norm prawnych. Aby dokonać rozsypania prochów w oceanie należy odpłynąć o 3 mile morskie od brzegu.

Wywiezienie prochów poza granice USA wiąże się z koniecznością dopełnienia wszelkich formalności. Znacznie łatwiejsze jest przewiezienie do rodzinnego kraju prochów niżeli zwłok. Do transportu urny nie są wymagane specjalne uprawnienia ani warunki. Ważne jest uzyskanie odpowiedniej zgody i zarejestrowanie naszego zamiaru.

Dawne cmentarze w USA posiadają okazałe pomniki z informacjami o osobie zmarłej. Były one masywne w formie pionowej płyty. Obecnie na cmentarzach znajdują się niewielkich rozmiarów tabliczki, ułożone płasko na ziemi. Dookoła nich znajduje się trawa, która jest pielęgnowana przez ogrodników a pomiędzy nimi mogą swobodnie przemieszczać się kosiarki.

Ceremonie pogrzebowe tradycyjnie odbywają się w jednym z licznych domów pogrzebowych. Cmentarze najczęściej znajdują się w niedalekim sąsiedztwie, tak aby po pochowaniu trumny goście wrócili do niego na stypę. Przed udaniem się na pogrzeb należy przeczytać nekrolog, w którym rodzina najczęściej zamieszcza informację czy prosi o przyniesienie kwiatów czy też o dotację charytatywną w imieniu zmarłego. Jeśli nie uda nam się znaleźć takiej informacji wówczas decyzja o tym co przyniesiemy należy do nas.

Ci z nas, którzy nigdy nie byli na ceremonii w domu pogrzebowym zastanawiają się z pewnością jak należy się tam zachować. Zaraz przy wejściu znajdziemy księgę pamiątkową do której należy się wpisać. Jeżeli nie stanowi to dla nas problemu, najlepiej przy swoim podpisie pozostawić własny adres korespondencyjny, który ułatwi rodzinie wysłanie podziękowania za obecność. Również przy księdze pamiątkowej umieszczone są zwykle koperty, do których wkłada się pieniądze jako ofiarę za mszę w intencji zmarłego. Raczej nie na miejscu jest przekazywanie tych kopert bezpośrednio bliskim. Najczęściej przy trumnie ustawiany jest koszyk lub stojak do którego je wkładamy.

Niemal każde wyznanie ma w zwyczaju zbliżanie się obecnych do trumny z wystawionym ciałem. Zależnie od religii należy przy niej przystanąć bądź przyklęknąć. Przechodząc obok trumny możemy zabrać ze specjalnego stolika niewielką kartkę o nazwie „prayer card” znajdują się na niej modlitwy oraz informacje o osobie zmarłej. Będzie ona jednocześnie stanowić pamiątkę po osobie która odeszła.

W domu pogrzebowym można na jakiś czas pozostać, usiąść, pomodlić się. Wszystko uzależnione jest od naszych potrzeb oraz możliwościach czy czujemy się na siłach. W czasie składania rodzinie kondolencji powinniśmy się przedstawić i poinformować skąd znamy zmarłego, jeśli nie jesteśmy im znani.

W Stanach raczej nie praktykuje się przynoszenia do domów pogrzebowych kwiatów. Jeśli wybieramy się na pogrzeb bardziej na miejscu będzie wcześniejsze zamówienie odpowiedniej wiązanki za pośrednictwem kwiaciarni, która prześle je do odpowiedniej placówki i przed przyjściem żałobników zostaną one wszystkie ustawione wokół trumny.

Ciało jest wystawiane w domach pogrzebowych niemal w przypadku każdej śmierci. Nawet w sytuacji gdy rodzina decyduje się na skremowanie zwłok. Po ceremonii ciało przewożone jest do krematorium, skąd po kilku dniach odbiera je pracownik domu pogrzebowego posiadający odpowiednie upoważnienie od bliskich i przekazuje im urnę z prochami. Za odpowiednią zgodą rodziny możliwe jest również podzielenie prochów pomiędzy kilka osób. Dzieje się tak np. w sytuacji gdy dzieci osoby zmarłej mieszkają w różnych domach i chcą posiadać urnę z prochami swojego rodzica. Wówczas mają możliwość podzielanie prochów, rozsypania ich do kilku urn i przechowywania w różnych domach.

Jeśli decydujemy się na rozsypanie prochów wówczas również odbywa się to w gronie najbliższej rodziny już po wszystkich obrzędach pogrzebowych. W takiej sytuacji najczęściej bliscy udają się z urną w odpowiednie miejsce dopuszczone przez prawo i dokonują rozsypania prochu pokremacyjnego.

Tradycyjne pogrzeby w ziemi również mają miejsce. Wówczas odbywa się klasyczna ceremonia w domu pogrzebowym, dopasowana do wyznania, a trumna ze zwłokami zostaje przewieziona na odpowiedni cmentarz. Rodzina podąża w kondukcie pogrzebowym w ślad za nią. Na miejscu prowadzi się ceremonię. Dokonuje tego odpowiedni kapłan lub mistrz ceremonii. Trumna zostaje opuszczona do przygotowanego wcześniej dołu w ziemi i zakopana. Ziemię równo się wygładza i umieszcza tabliczkę z danymi osoby zmarłej. Pracownicy domu pogrzebu układają wiązanki, które przywieźli ze sobą, a wcześniej były one zamówione przez żałobników. Z czasem grób jest sprzątany z usychających kwiatów, gdy ziemia wokół płytki jest odpowiednio wygładzona obsiewa się ją trawą.

Pośród amerykańskich Indian czyli rdzennych mieszkańców tego wielkiego kraju szczególnie celebrowane były pogrzeby wojowników. Byli oni po śmierci przewożeni do osady, ich ciała umieszczano wysoko nad ziemią aby zabezpieczyć je przed dzikimi zwierzętami. Bardzo często zabijany był również ulubiony koń danego zmarłego a jego głowa oraz ogon wieszane były przy zwłokach. Wynikało to z wierzenia iż wszystkie przedmioty, które się z nim znajdą będą towarzyszyć mu po śmierci. Często umieszczano również broń czy tarcze, zaś kobietom przedmioty codziennego użytku. Zwłoki palono na stosach lub grzebano w ziemi.

Na terytorium Stanów Zjednoczonych zamieszkuje wiele ludzi, należących do różnych wyznań. Obecnie większość pogrzebów rozpoczyna się odpowiednią ceremonią w specjalnej placówce czyli domu pogrzebowym, który zajmuje się przygotowaniem i udostępnieniem Sali. Tutaj zwłoki przechowywane są do czasu pogrzebu i do niego w pełni przygotowywane. Rodzina w jednym miejscu dobiera strój, trumnę, kwiaty i inne elementy. Pamiętajmy jednak, iż USA są krajem pełnym wolności i indywidualizmu tak więc możliwe jest tu przygotowanie ceremonii dopasowanej odpowiednio do różnorodności wyznań mieszkańców. Jeśli jednak bliska nam osoba zmarła właśnie w Ameryce możliwe jest przetransportowanie ciała lub prochów do kraju. Znacznie prościej będzie jeśli w tej kwestii zdecydujemy się na pomoc firmy pogrzebowej, która pomorze w załatwieniu wszelkich formalności, gdyż zarówno po stronie amerykańskiej jak i polskiej konieczne jest dopełnienie wszelkich niezbędnych procedur i przedstawienie pozwoleń.