Stany Zjednoczone stanowią jedno z największych światowych mocarstw, głównie gospodarczych, jednak przykładają również wielką wagę do zbrojenia i wojskowości. Osoby służące w szeregach armii amerykańskiej otaczane są przez odpowiednie organy szczególną opieką. Zaliczają się do niej oddanie należytych honorów pogrzebowych weteranom i osobom, które broniły kraju, zarówno uczestnicząc w działaniach wojennych poza jego granicami, jak i koordynując działania z baz na terytorium USA.

Za zapewnienie wojskowych honorów pogrzebowych odpowiada Departament Obrony. Rodzina powinna się niezwłocznie po śmierci skontaktować z odpowiednią jednostką i poinformować o zgonie, aby umożliwić przygotowanie honorowej uroczystości.

W skład wyróżnień dla wojskowych wchodzi między innymi prezentacja państwowej flagi USA na trumnie oraz obecność umundurowanych członków armii. Mogą to być jedynie dwie osoby, które stanowić będą odpowiednią reprezentację lub większa ich ilość.

Flagi na wojskowych pogrzebach
Ułożenie flagi na trumnie nie jest przypadkowe. Jej niebieska część z gwiazdami umieszczona zostaje po stronie głowy i lewego ramienia. Pilnowane jest również aby nie dotknęła ziemi. Nie zostaje złożona do grobu razem z ciałem. Pod koniec oficjalnych uroczystości jest odpowiednio składana i przekazywana przez wojskowych najbliższym członkom rodziny. Natomiast flagi z grobów nieznanych żołnierzy przenoszone są do Sali Pamięci w Amfiteatrze Pamięci.

Salwa honorowa
Jest to wystrzał lub seria wystrzałów. Oddawane są przez pojedynczego żołnierza lub grupę. Ich ilość uzależniona jest od kraju, stanowiska wojskowego osoby, która odeszła. Bardzo często jest to 21 wystrzałów z osobistej broni palnej lub z karabinu. Amerykańskie ceremonie przewidują jednak również możliwość oddania siedemnastu lub dziewiętnastu strzałów. Wykonywane są one zwykle amunicją ślepą, ku górze w powietrze. Jest to obowiązkowy element amerykańskich pogrzebów wojskowych i stanowi element oddania czci osobie zmarłej.

Taps
Jest to jeden z najlepiej rozpoznawalnych sygnałów granych na trąbce. Wywołuje on u osób słuchających silne emocje i mocno zapada w pamięć. Jest to utwór unikatowy, który nie sposób z niczym pomylić. Armia Stanów Zjednoczonych wykorzystuje go w ceremoniach pogrzebowych. Odgrywany jest w czasie pogrzebów, oficjalnego składania wieńców i innych elementów uroczystości związanych z uhonorowaniem weteranów. Taps po raz pierwszy odegrane zostało w czasie półwyspowej kampanii w Wirginii. Dowódca rozkazał wówczas odegranie go w czasie pogrzebu kanoniera, który poniósł śmierć w akcji. Obawiał się bowiem, że ze względu na bliskość obozów wroga oddanie trzech tradycyjnych salw może spowodować wznowienie walk.
Najbardziej uroczyste są pogrzeby wojskowych postawionych wysoko rangą lub młodych, którzy niestety swoje oddanie w służbie kraju przepłacili życiem i z pola walki wracają już jedynie w trumnie na własny pogrzeb. W takich sytuacjach wojskowa tradycja i rytuały przewidują pochówek z wszelkimi honorami. Jest to forma czci dla danych osób i podziękowania im za bohaterką służbę i poświęcenie swego życia w służbie narodu.

W pogrzebach żołnierzy, którzy ponieśli śmierć w walkach uczestniczy najczęściej nie tylko rodzina ale i cała lokalna społeczność. Wszyscy okoliczni mieszkańcy pragną oddać cześć i złożyć wyrazy współczucia rodzinie. Taka ceremonia staje się wielkim wydarzeniem. Delegacja wojskowa jest zwykle większa niż dwóch żołnierzy. Najczęściej całość celebrowana jest przez kapelana wojskowego, pojawia się także trębacz w mundurze oraz reprezentacja, która odda z karabinów salwę honorową.

Pogrążona w żałobie rodzina otrzymuje właściwie złożoną flagę państwową, która symbolizuje jak ważny ich bliski pozostawał dla kraju. Pochówek z Wojkowymi honorami stanowi powód do dumy. Tak więc jeśli ktoś był członkiem armii to nie unika się jego organizacji na rzecz małej rodzinnej uroczystości.

Amerykańscy wojskowi traktowani są z wielkim szacunkiem zarówno za życia jak i po śmierci. Służba dla kraju stanowi przywilej, podobnie jak oddanie za niego życia na polu walki. O fakcie tym stanowi przede wszystkim wielkość armii Stanów Zjednoczonych.

W celu uhonorowania wojskowych walczących za kraj w USA obowiązuje również istotne święto jakim jest Dzień Weterana. Obchodzi się je 11 listopada każdego roku. Wybór daty jest nieprzypadkowy, gdyż właśnie tego dnia podpisana została ugoda po zakończeniu I wojny światowej. Jest to dzień honorujących wszystkich weteranów amerykańskiej armii zarówno tych żyjących jak i zmarłych. Jednak w listopadzie oddaje się cześć przede wszystkim żywym członkom wojskowych szeregów. Święto ma na celu wyrażenie podziękowań na służbę krajowi. W celu uczczenia pamięci zmarłych weteranów obchodzone jest inne święto tzw. Memorial Day. Celebrowane jest w ostatni poniedziałek maja. W dniu Weterana pozamykane są wszystkie urzędy federalne, większość urzędów stanowych i szkół oraz banki. Najczęściej otwarte zostają inne przedsiębiorstwa oraz sklepy. Jeśli dzień 11 listopada przypada w sobotę, to obchodzony jest we wcześniejszy piątek, jeśli natomiast wypada w niedzielę to obchody świąteczne przesuwa się na następujący po niej poniedziałek.

W amerykańskiej kulturze istnieją liczne święta związane z armią. W oficjalnych obchodach uczestniczą rzesze ludzi a do baz wojskowych zjeżdżają się bliscy żołnierzy. Pogrzeb amerykańskiego wojskowego stanowi również element niezwykle istotny w służbie krajowi. Oddanie czci zasłużonym towarzyszom broni, opłakanie bliskiego członka rodziny czy sąsiada, który poniósł śmierć w wydarzeniach ważnych dla kraju wszystko to składa się na cały oficjalny ceremoniał, w którym uczestniczy wielu ludzi.

Na narodowych cmentarzach znajdują się specjalne aleje, w których chowani są członkowie amerykańskiej armii. Ich groby posiadają odpowiednie oznaczenia. Tzw. nieznani żołnierze czyli ci, których nie udało się rozpoznać spoczywają również w odpowiednio przygotowanych grobach. Kwiaty przy nich składają bardzo często osoby, których bliscy z frontu nie powrócili, a ich ciał nie udało się odnaleźć więc nie ma pewności czy nie spoczęli w jednej z takich mogił.

Do pochówku z wojskowymi honorami upoważnieni są:

  • Członkowie wojska w służbie czynnej lub wybrani w rezerwie,
  • Byli członkowie wojskowi, którzy pełnili służbę czynną i odeszli z niej w warunkach innych niż niehonorowe,
  • Byli członkowie wojskowi, którzy ukończyli przynajmniej jeden termin werbunku lub początkowego okresu służby i odeszli w warunkach innych niż niehonorowe,
  • Byli członkowie wojskowi zwolnieni ze służby czynnej z powodu niepełnosprawności poniesionej w trakcie służby, która uniemożliwia dalszą służbę lub może pogarszać się w trakcie obowiązków żołnierza.

Najważniejszy dla żołnierza jest honor i ojczyzna. Nie do pomyślenia jest niehonorowe odejście ze służby poprzez złamanie regulaminu lub pozostawienie współtowarzyszy broni ze strachu i ucieczka. Takie zachowania mogą skutkować zwolnieniem ze służby wojskowej, które uznane zostanie za niehonorowe. Wówczas, takiej osobie, pomimo jej pewnego rodzaju przynależności do armii odmówiony może zostać honor pogrzebu żołnierskiego.

Sytuacja wydaje się w pełni zrozumiała, gdyż taki pochówek ma właśnie stanowić swoiste podziękowanie za odwagę, męstwo i służbę krajowi. Tego wymaga się od prawdziwych żołnierzy. Jeśli nie spełniają oni stawianych im oczekiwań, nie są również traktowani jako osoby ważne dla narodu i zasługujące na honory.